Lengo-de-passeroun(-de-Bellardi)
Polygonum bellardii
Polygonaceae
Àutri noum : Tirasso, Tirasseto-de-camin, Sanguino, Erbo-nousado, Trenco-taio.
Nom en français : Renouée de Bellardi.
Descripcioun :Aquelo lengo-de-passeroun .
Usanço :Es uno planto manjadisso, mai coume pèr tóuti li Polygonaceae, caup d'acide óussali e n'en fau pas trop prendre. Ei couneigudo pèr ajuda au caiamen dóu sang, lucha contro l'inflamacioun, lou mau de garganto, lou tussi, la cagagno...
Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Polygonum
Famiho : Polygonaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Champ
- Ermas
- Mueio
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Eurimedierrano
Ref. sc. : Polygonum bellardii All., 1785
Cardoun-dis-ase(-d'Ilirìo)
Onopordum illyricum
Asteraceae Compositeae
Autre noum : Gros-cardoun.
Noms en français : Chardon d'Illyrie, Onopordon d'Illyrie.
Descripcioun :Aquéu gros-cardoun èi di proun espinous emé un port en coulouno emé d'alo pu estrecho qu'aquéli de Onopordum ancanthifolium. Se recounèis peréu à si fueio estrecho e à si tèsto souvènt groupado. Trachis dins li relarg secarous coume lis ermas e li escoumbre o peréu proche di jaisso.
Usanço :La racino, boulido e farcido, se manjo en Turquìo.
Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 3 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Onopordum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositeae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 30 à 50 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre
Liò : Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Jaisso
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Onopordum illyricum L., 1753